Kaedah Penterjemahan...^_______^

Penterjemahan harfiah (perkataan-demi-perkataan): Di sini, perkataan bahasa sumber diterjemahkan kepada bahasa yang lain dengan makna yang paling biasa digunakan, yang mana juga kadang-kadang boleh lari dari konteks, terutamanya dalam ungkapan dan peribahasa.

Penterjemahan Literal: Di sini, binaan tatabahasa bahasa sumber diterjemahkan kepada bahasa sasaran mereka yang terdekat. Walaubagaimanpun perkataan leksikal diterjemahkan satu per satu, lari dari konteks.

Penterjemahan Boleh Dipercayai: Di sini penterjemahan menjelaskan makna mengikut konteks yang sebenar bagi ayat asal mengikut batasan struktur tatabahasa bahasa sasaran.

Penterjemahan Semantik: Penterjemahan Semantik merujuk kepada jenis penterjemahan yang mengambil kira nilai estetik bagi teks bahasa sumber.

Pengadaptasian: Pengadaptasian merujuk kepada jenis penterjemahan yang kebanyakannya digunakan untuk drama dan puisi. Teks yang ditulis semula mempertimbangkan kebudayaan bahasa sumber yang mana diubah kepada kebudayaan bahasa sasaran di mana kebiasaannya corak, tema, jalan ceritanya dipelihara.

Penterjemahan Bebas: Kaedah penterjemahan ini menghasilkan teks terjemah tanpa stail, bentuk, atau kandungan teks yang asal.

Penterjemahan Wajar: Ia menterjemahkan mesej teks yang asal tetapi kadang-kadang cenderung untuk mengganggu makna yang asal dengan memilih kata basahan dan simpulan bahasa.

Penterjemahan Komunikatif: Kaedah ini menunjukkan makna teks asal mengikut konteks sebenar di mana kedua-dua kandungan dan bahasa boleh diterima dan boleh difahami pembaca dengan mudah.